επικοσμώ

επικοσμώ: ἐπικοσμῶ, -έω (Α)

1. διακοσμώ επί πλέον ή κατόπιν («τά τείχεά τε ἐπεκόσμησαν καὶ τὰ ἱρά», Ηρόδ.)

2. γεν. στολίζω, ευτρεπίζω, διακοσμώ

3. (με δοτ.) στολίζω με κάτι («[κέρκον] ἐπεκόσμηκεν ἡ φύσις θριξί», Αριστοτ.)

4. πανηγυρίζω, τιμώ («Δήμητραν θεὰν ἐπικοσμοῡντες ζαθέοις μολπαῑς κελαδεῑτε», Αριστοφ.)

5. δίνω σε κάτι κύρος, λαμπρότητα, σεμνότητα («ἐπικοσμηθέν... τάξει νόμων ὀρθῶν», Αριστοτ.).

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + κοσμώ (< κόσμος) «στολίζω»].

Игры ⚽ Нужен реферат?

επικόσμησις — ἐπικόσμησις, ή (AM) [επικοσμώ] στολισμός αρχ. η τελείωση, τελειοποίηση τής ύλης με την απόδοση σε αυτήν μορφής … Dictionary of Greek
κατεπικοσμώ — κατεπικοσμῶ, έω (Μ) (επιτ. τ. τού επικοσμώ*) κατακοσμώ, καταστολίζω. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ἐπι κοσμῶ «στολίζω»] … Dictionary of Greek
προσεπικοσμώ — έω, Α [ἐπικοσμῶ] καλλωπίζω, στολίζω επί πλέον … Dictionary of Greek
συνεπικοσμώ — έω, A κοσμώ κάτι ακόμη ή από κοινού με άλλον. [ΕΤΥΜΟΛ. < συν * + ἐπικοσμῶ «διακοσμώ επί πλέον, λαμπρύνω»] … Dictionary of Greek

Academic Dictionaries and Encyclopedias